Bijblijven en meer weten: Blog

Een nieuwe rubriek: Lekker, puur en eerlijk uit en in je eigen omgeving! Ik ga hier vertellen over producenten of winkels met lekker, puur en eerlijk voedsel in de Euregio Maas-Rijn. Slow Food-waardig!

Ik begin met de varkenshoederij De Kuusj van Joshua van Wersch en zijn partner Amy Heuts. Waarom? Omdat de titel van deze rubriek ook de naam was van de Slow Food Limburg conferentie op 5 september 2015. Daar ontmoette ik voor het eerst Joshua van Wersch. Hij was net klaar met de HAS in Venlo en vertelde mij dat hij een ambachtelijke biologische varkenshoederij ging beginnen!  Wowww, dacht ik, wij vertellen erover en hij gaat het doen!  En passant spraak Joshua daarover ook meteen met de toenmalige deputé Patrick van de Broeck die naast ons stond.

Joshua is een jaar later gestart met zijn droom, een varkenshoederij in Mechelen. Daar leven de kuusje (Limburgs voor varken) in een natuurlijke vrijheid op een gezonde bodem. Ze (Jozua en zijn partner) streven naar zelfvoorzienend boeren in en met de natuur. Dat levert heerlijk, puur varkensvlees op van hoge kwaliteit en dat proef je!

Behalve de Wannsee, stond begin mei ook Potsdam, de hoofdstad van Brandenburg, op mijn lijstje tijdens mijn bezoek aan Berlijn en meer specifiek het Park Sanssouci en de compleet herstelde Alter Markt. De kastelen en parken van Potsdam vormen samen het grootste UNESCO-werelderfgoed van Duitsland met 150 gebouwen in verschillende stijlen en 500 ha parklandschappen.

Het Park Sanssouci met in totaal 300 ha deellandschappen en parken is verreweg de grootste met ook nog eens de meest imponerende kastelen en andere uitzonderlijke bouwwerken aangelegd voor en door de verschillende koningen van Pruisen vanaf de tweede helft van de 18^de eeuw. Daar wilde ik doorheen lopen en van achter naar voren van genieten!

Vanaf het station loop je prachtig in tien minuten naar het mooie oude stadscentrum. Daar ligt - het later bijgebouwde koepeldak of de dikke vette gouden vredesduif van Marte Röling zie je al van verre- het museum De Fundatie. Een kleine lunch gepakt op het terras van de gastro-bar tegen over het museum en vervolgens naar de tentoonstelling over Rob Scholte.  

Mijn passie voor goed eten ook onderwerp in Weert Magazine

Begin juni vertel ik in mijn Nieuwsbrief over het schilderij ‘Maaltijd der Vrienden’ van Charley Toorop, dat ik in Bergen heb gezien en het belang van het samen eten aan tafel en ver mijn geliefde Berlijn. Verder zijn er in dit nummer verhalen over mijn geliefde Berlijn, waar ik weer een tijdje naar toe kon gaan. Ik vertel deze keer over de twee kanten van de Wannsee en de heerlijke Meibockpresentatie bij Markthalle 9. Berlijn is ruw, open, mooi, ongegeneerd eerlijk, trots. Nou ja, dat blijkt wel…

Ook lees je over het nieuwe Museum W in mijn eigen Weert. Meer dan een omweg waard!

Mijn Kunst in de Keuken gaat over het gastronomische stilleven en ik heb zo mijn favorieten. Bijvoorbeeld dit stilleven van Willem Elise Roelofs jr. Ik ben gefascineerd door zijn sprotjes. Je ziet de zilte versheid, de zilveren glans van de schubben. Sommige nog gebundeld met een touwtje, zoals het hoort. Prachtig.  Niet idealiserend, maar realistisch weergegeven.  Roelofs jr. is van de late Haagse School. 

De laatste zondag van maart ben ik met heerlijk zonnig weer een dagje naar Alkmaar en Bergen gegaan met de trein en de bus. De reden was de tentoonstelling van Charley Toorop in het Stedelijk Museum in Alkmaar en haar werk ‘Maaltijd der Vrienden’ in het Bergens Museum Kranenburgh. 

Gastronomie en stillevens horen voor mij bij elkaar.  Een twee-eenheid! Heb daar indertijd vaak over verteld op L1 Radio. Bijvoorbeeld over heerlijk rosé gebakken kalfslever, witloof met een bittertje en Limburgse stroopsaus én het stilleven van Cor Bouter met stronken witloof.

Vanaf het einde van de zestiende eeuw werd het stilleven een zelfstandige kunstvorm. De Spaanse schilder Juan Sánchez Cotán (1561-1627) is voor mij de absolute meester van het gastronomisch stilleven, ook wel bodegone genoemd. Hierin ontwikkelde Juan Sánchez Cotán een eigen beeldtaal, die door helderheid en afstandelijkheid wordt gekenmerkt. 

Binnenkort ga ik echt weer een dag naar Rotterdam! Ik snak naar de Kunsthal en het vorig jaar in gebruik genomen Depot Boijmans van Beuningen. Over dat Depot vertel ik de volgende keer.

De Haagse School, De Mesdag Collectie én Kunst in de Keuken.

In juni ga ik weer een dagje Den Haag doen! Voor een visje bij Simonis in de Scheveningse Haven, naar Beelden aan Zee, maar zeker ook even kijken naar de Mesdag Collectie. Die hangt in dat prachtige landhuis aan de Laan van